Digitalizacja oddolna. Partycypacyjny wymiar procesu digitalizacji dziedzictwa

Digitalizacja oddolna. Partycypacyjny wymiar procesu digitalizacji dziedzictwa to ekspertyza przygotowana na zlecenie Narodowego Instytutu Audiowizualnego przez Alka Tarkowskiego, Justynę Hofmolk i mnie.

Przez digitalizację oddolną rozumiemy zaangażowanie w proces digitalizacji dziedzictwa kulturowego osób i instytucji spoza kręgu podmiotów tradycyjnie zajmujących się digitalizacją: instytucji kultury takich jak biblioteki, archiwa i muzea, czy wyspecjalizowanych firm komercyjnych z nimi współpracujących. Oddolna digitalizacja w przypadku treści “zrodzonych cyfrowo” wiąże się z szerszym procesem demokratyzacji procesu współtworzenia kultury. Proponujemy termin “digitalizacja oddolna” by wskazać, że – tak jak inne działania oddolne – proces ten powoduje uzupełnianie zinstytucjonalizowanych projektów przez działania bardziej nieformalne, rodzaj ruchu społecznego na rzecz digitalizacji kultury.

Do pobrania: PDF

Przeczytaj także:

• Oddolna digitalizacja i emancypacja historyczna (18 grudnia 2014)
• Jak trochę popsuć sobie humor myśleniem o postępach digitalizacji (21 sierpnia 2016)
• Udostępnianie nie takie powszechne – raport o brytyjskich muzeach w Digital Culture 2017 (6 listopada 2017)
• Konstruowanie wiedzy – seminarium pamięci Paula Otleta (28 marca 2017)
• Promocja zdigitalizowanych zbiorów dziedzictwa: dane ze 187 projektów (28 lipca 2016)

Udostępnij na Twitterze | Udostępnij na Facebooku