O nowy model opowiadania – koncepcje muzeum XXI wieku

W 2010 roku opublikowałem w Res Publice artykuł będący streszczeniem dyskusji, która odbyła się 7 lipca w Londynie i dotyczyła przyszłości muzeów. Uczestnikami panelu byli Neil MacGregor, dyrektor British Museum, oraz Nicholas Serota, dyrektor brytyjskiego muzeum sztuki nowoczesnej Tate.

Zorganizowana przez London School of Economics and Political Science debata między dwiema czołowymi figurami brytyjskiego muzealnictwa (co podkreślił już na wstępie prowadzący spotkanie John Wilson) dotyczyć miała koncepcji funkcjonowania instytucji muzeum w XXI wieku. Chyba trochę wbrew oczekiwaniom wypowiedzi obu gości sprowadzały się w znacznej mierze do analizy bieżącej kondycji organizacyjnej i finansowej prowadzonych przez nich instytucji – także z perspektywy zmian, jakie nastąpiły w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat. Niestety nieco mniej miejsca poświęcono wizjom przyszłości projektów muzealnych w kolejnych dekadach XXI wieku. Uwagi MacGregora i Seroty dotyczące funkcjonowania współczesnego systemu muzealnego i wyzwań, jakie stawia przed nim nowoczesne, wielokulturowe, zglobalizowane społeczeństwo, są jednak bardzo cenne. Mogą one stanowić doskonały punkt wyjścia do dyskusji o polityce muzealnej także z polskiej perspektywy.

Do przeczytania: O nowy model opowiadania – koncepcje muzeum XXI wieku

Przeczytaj także:

• Muzeum Narodowe poprawiło zasięg swoich zbiorów dzięki Wikipedii (12 lutego 2017)
• MuseumStat: w jakim otoczeniu działają instytucje kultury? (20 listopada 2017)
• Nie tylko Grace Hopper: kobiety w historii komputerów (syllabus) (6 października 2016)
• Jak trochę popsuć sobie humor myśleniem o postępach digitalizacji (21 sierpnia 2016)
• Kiedy instytucje kultury usuwają swoje strony (13 czerwca 2017)

Udostępnij na Twitterze | Udostępnij na Facebooku